Wie bij een carnavalsvereniging nog denkt aan elf zatlappen die zich van kroeg naar kroeg slepen, mag hier stoppen met lezen. Verder lezen is voor wie geïnteresseerd is in organisatie en bestuursmodel van een grote carnavalsvereniging en wat daar allemaal bij komt kijken.
Zo mag Stadscarnavalsvereniging de Winkbülle in Heerlen al op de vrijdagavond beginnen met de aankomst van de Blauwe Sjuut, een straatfeest voor een paar duizend man en blijft bezig tot en met de Lichtstoet op dinsdag, vooral voor de oudere jeugd en zo’n 10.000 toeschouwers. De bekende drie dagen zijn er daarmee al vijf geworden en dat op straat, in café’s en in een eigen groot feestpaviljoen. Op de zaterdag is de kinderoptocht en sleuteloverdracht. Op zondag volgt dan de grootste optocht van Limburg met meer dan 3000 deelnemers en meer dan 20 maal zo veel toeschouwers en een TV-uitzending voor heel Limburg. Dat zijn dan nog alleen nog wat hoogtepunten naast allerlei sociaal- en buurtwerk, ondersteuning van de jeugd, bezoek aan wijken en zorginstellingen en alles wat zo al het jaar door geschiedt.
Daar zijn vanuit de vereniging dik 100 mensen mee bezig, dit naast die van gemeente, politie, veiligheidsdiensten en honderden in de horeca. De Winkbülle mogen zich op de borst kloppen voor hun hoogwaardige bestuursstructuur, waarbij taken zijn verdeeld over mensen die daar de competenties voor hebben. Zo zijn de Raad van Elf (ceremonieel) en bestuur (14 man organisatie) gescheiden en zijn en daarnaast nog 8 specifieke commissies actief. Alles samen in een vereniging met een volstrekt democratische structuur. Zelfs binnen de Raad van Elf is het zo dat de Opper (degene die met de Prins in het openbaar spreekt) weer een ander is dan de voorzitter van de Raad: openbaar spreken is ook daar weer wat anders dan goed organiseren.
Carnaval in Heerlen is nu eenmaal zo groot geworden, dat dit professionele bestuursmodel nodig is, maar omgekeerd heeft het ook sterk bijgedragen aan het succes van de Heerlense carnaval.
Tegenover het Heerlense bestuursmodel staat dat van de meeste andere carnavalsverenigingen. Die worden steevast geleid door een kleine Napoleon en enkele generaals, die alle functies op organisatorisch en ceremonieel vlak voor zich opeisen. Geen scheiding tussen bestuur en Raad van Elf en daarbinnen ook geen scheiding op basis van competenties enz. Heel lovenswaardig wat een berg werk die baasjes voor de carnaval verzetten, maar dit is een bestuursmodel dat 200 jaar geleden al zijn Waterloo vond. Het bedrijfsleven is er al lang achter dat bij een bepaalde grootte zelfs de beste baas niet meer de hele kar kan trekken.
Op het gevaar af hier geen vrienden mee te maken, haal ik toch aan vroeger zoals veel Heerlenaren met carnaval naar Kerkrade te gaan, omdat het daar toen drie keer beter en groter was. Nu is dat zowel kwalitatief als kwantitatief omgekeerd en men mag raden welk bestuursmodel de Kirchroädsjer Vasteloavends Verain heeft?! Aan de kwaliteit van hun voorzitter ligt het niet, dat is een collega-advocaat en een goede. Maar zoals in een groot bedrijf de baas niet alles zelf kan en zelfs de beste voetballer niet rendeert als hij fout gebruikt wordt, zo is het ook overal in de carnavals wereld, zeker niet alleen in Kerkrade.
Charles II Lückers
Oudprins van de Winkbülle
(dus meer deskundig dan objectief, maar daar is het dan ook carnaval voor………….)
